Αλήθεια, ποιούς σκοτώνει ο καρκίνος...

Με ενδιαφέρον (λέμε τώρα) παρακολουθώ την πορεία της υγείας του Χριστόδουλου.
Ενός ανθρώπου που τελικά αποδεικνύεται ότι πάσχει από δύο καρκίνους (αρχικά του παχ. εντέρου και δευτερευόντως του ήπατος).
Πρώτο θέμα στα κανάλια, στα ραδιόφωνα σε όλες σχεδόν τις συζητήσεις.
Αλήθεια γιατί?
Μήπως γιατί κατέχει θεσμική θέση?
Και λοιπόν?
Οι άλλοι που δεν κατέχουν?
Αλλά τι να περιμένει κανείς από μια χώρα βαθιά συντηρητική και θρησκόληπτη.
Μια χώρα, που το 50% του πληθυσμού της πιστεύει στο τρίπτυχο «πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια».
Τι να περιμένει κανείς, όταν μόνο τα κλάματα δεν τους παίρνουν στα κανάλια τους κάθε λογής δημοσιογράφους επειδή πεθαίνει ο Χριστόδουλος.
Όταν κανείς, ποτέ μα ποτέ, δεν ενδιαφέρθηκε για όλο τον άλλο,απλό, κόσμο που πεθαίνει καθημερινά από καρκίνο.
Τι να περιμένει κανείς από γλείφτες της εκκλησίας που τώρα κλαίνε, αλλά ταυτόχρονα μιλάνε για διαδοχή.
Τι να περιμένει κανείς από μία χώρα που μικρά παιδάκια 3 έως 15 χρονών ταλαιπωρούνται από καρκίνο, υποβάλλονται στην ταλαιπωρία των συνεχών εξετάσεων,και το μόνο που τους βοηθά και υποστηρίζει είναι ένα ιδιωτικό ίδρυμα (ίδρυμα Ελπίδα).
Άκουσα χθες ότι ο Χριστόδουλος ήταν πρώτος στη λίστα αναμονής για μόσχευμα εδώ και, περίπου, είκοσι ημέρες.
Φυσικά στην Αμερική. Άλλος πληρώνει…
Η μεταμόσχευση απέτυχε.
Λογικό ήταν. Ακόμα και εγώ (και όχι μόνο εγώ βέβαια) που δεν είμαι γιατρός, αλλά η ζωή μου έπαιξε άσχημο παιχνίδι, γνωρίζω ότι όταν υπάρχουν μεταστάσεις σε ένα καρκίνο δεν γίνεται μεταμόσχευση.
Ας είναι…
Κάποιοι ασθενείς, όχι μόνο στην Αμερική δεν πάνε, αλλά ούτε κάν σε ένα απλό δημόσιο(που με τα φακελάκια γίνεται πιο ακριβό από το ιδιωτικό) νοσοκομείο.
Λοιπόν το ξεκαθαρίζω για να μην παρεξηγηθώ.
Με εξοργίζει η διακριτή μεταχείριση ενός παπά, και η αδιαφορία για τον απλό κόσμο!
Δεν με ενδιαφέρει αν θα ζήσει ή όχι.
Ούτως η άλλως τον αντιπαθώ.
Ας δώσει αυτή η χώρα επιτέλους ίδιες ευκαιρίες σε όλους!
Ας μας σεβαστεί…

ΥΓ1:Σιγά τα δάκρυα για τον χουντικό κο. Παρασκευαίδη...
ΥΓ2:Σταυρώστε με...


ΝΚ