Για αυτούς που έφυγαν νωρίς και μας άφησαν μόνους.....

Έπεφτε βαθιά σιωπή
στο παλιό μας δάσος
"τρέξε να σε πιάσω"
μου 'χες πρωτοπεί
Και όταν έτριζε η βροχή
στα πεσμένα φύλλα,
πόση ανατριχίλα
μέσα στην ψυχή.

Κίτρινο πικρό κρασί,
κίτρινο φεγγάρι,
φεύγαν οι φαντάροι
έφευγες και συ.
Κι είχες μέσα στην ματιά
ένα σκούρο θάμπος,
ένα σκούρο...σάμπως
να ‘πεφτε η νυχτιά

Κάποια κόκκινη πληγή
που δεν λέει να κλείσει,
το μικρό ξωκλήσι
δίπλα στην πηγή
Και μια κίτρινη σιγή
στο παλιό μας δάσος,
πώς να σε ξεχάσω
που σε πήρε η γη.



"Μπαμπά, θα ήθελα να ήσουν εδώ μαζί μου"

Φένια