Το ταξίδι μου στο Newcastle έγινε για να επιβεβαιώσω ή όχι την προοπτική μου να σπουδάσω στο εκεί Πολυτεχνείο (άλλωστε ο ξάδερφος μου σπούδαζε ήδη εκεί).
Έμεινα 15 ημέρες και όπως ήταν φυσικό με ξενάγησε στην βραδινή διασκέδαση της πόλης.
Τις 3 από αυτές τις βραδιές τις περάσαμε στο …
Casino!
Το μικρόβιο το είχα. Παίζαμε (ή καλύτερα μαθαίναμε να παίζουμε) με τους συμμαθητές από το Λύκειο.
Αλλά το Casino ήταν αλλιώς.
Ωραίες γκόμενες, ακριβά αυτοκίνητα παρκαρισμένα απέξω, και ο ήχος της μπίλιας να σε παρασύρει σ΄ένα κόσμο αντρικό, μυστηριώδη αλλά και άκρως επικίνδυνο αν δεν προσέξεις.
Από τότε πέρασε αρκετός καιρός, το πάθος όχι μόνο δεν έσβησε αλλά φούντωσε.
Πάντα στα λογικά πλαίσια (οικονομικά εννοώ) για να μην παρεξηγηθούμε.
Άλλωστε «παίζω μέχρι εκεί που αντέχει η τσέπη μου».
ΠΑΝΤΑ.
Είμαι ευτυχής που αυτό το πάθος για το χαρτάκι διατηρείται ακόμα και τώρα στην παρέα του Λυκείου.
Οι Παρασκευές μας είναι κάτι σαν θεσμός πια. Κάθε φορά και στο σπίτι ενός από την παρέα, όχι για να πάρουμε λεφτά από τους φίλους αλλά για να κάνουμε την καύλα μας.
Άλλωστε δεν παίζουμε και τίποτα τρελά ποσά.
Απλά μας αρέσει, μας φτιάχνει να περιμένουμε το κατάλληλο χαρτί την κατάλληλη στιγμή, να παίζουμε για το καρέ μας ή το φλός μας, να πίνουμε τα ποτά μας, να κάνουμε τις διάφορες συζητήσεις μας κλπ.
Όσο για το Casinaki. Πού και πού πεταγόμαστε στο HCCL για να τους τα πάρουμε(ή να μας τα πάρουν για να είμαστε και πιο σωστοί), να δούμε την μπίλια να στριφογυρίζει βασανιστικά στον βωμό τους ρουλέτας, να κάνουμε το blackjack μας!
ΥΣ1: Ο τζόγος είναι διασκέδαση. ΠΟΤΕ μέσο επιβίωσης.
ΥΣ2: Ελπίζω η παρέα να συνεχίζει να παίζει κάθε Παρασκευή για πολλά πολλά χρόνια ακόμα.
ΥΣ3: Χρηστική συμβουλή: Μην παίζετε με εμμονές (σε αριθμούς ή φύλλο). Εμπιστευθείτε το ένστικτο σας και ρισκάρετε.
No more bets please!!!
NK
2 σχόλια:
Τζόγος ε?
I think I’ll pass φίλε και συνάδελφέ μου.
Θεωρώ τον τζόγο κάτι σαν τον πυρετό. Μια αρρώστια που εάν δεν την καταπολεμήσεις μπορεί να σου βγει σε πνευμονία.
Συμφωνώ ότι στο casino μπορείς να δεις «γκομενάκια» και χλιδή αλλά δεν πρέπει να κοιτάς μόνο αυτήν την πλευρά.
Μπορείς να δεις και την άλλη άκρη που είναι ο εθισμός και η εξάρτηση. Από τελειωμένες αλογόφατσες μέχρι κατεστραμμένους, οικονομικά, οικογενειάρχες.
Το νόμισμα που ποντάρεις έχει πάντα δύο πλευρές…
-Hephasto.
Το τι πιστεύει κανείς για το τζόγο είναι δικό του θέμα και μπορεί να έχει όποια άποψη θέλει.
Άλλωστε το casino ή το χαρτί είναι σαν την ζωή!
Ποτέ δεν ξέρεις που θα κάτσει η μπίλια ή τι φύλλο θα σου έρθει...
Το θέμα είναι να προκαλείς την τύχη σου!
Όπως σε όλα τα πράγματα στην ζωή.
Τουλάχιστον πόνταρε το γαμημένο το νόμισμα.
Μην μένεις απαθής...
ΝΚ
Δημοσίευση σχολίου