Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Να πετάξω μια πέτρα και εγώ "σεμνά και ταπεινά"?

Ας πάρουμε όλοι μια πέτρα από τις χιλιάδες που πετάχτηκαν αυτές τις ημέρες και ας την πετάξουμε στο ίδιο μας το κεφάλι.

Φταίμε όλοι μας.

Είμαστε όμως τόσο μαλάκες, που έπρεπε ένας γαμημένος μπάτσος να σκοτώσει ένα αθώο παιδί για να το καταλάβουμε.
Δυστυχώς εμείς εκτρέφουμε αυτούς τους "πυροβολισμούς".
Άλλος πολύ και άλλος λίγο.

Έχουμε φτάσει σε σημείο να δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα.
Ανεχόμαστε φασιστοειδή στον κύκλο μας, στην ζωή μας, ακόμα και μέσα στην Βουλή.
Ακροδεξιά κατάλοιπα μιας άλλης εποχής που εμφανίζονται με διάφορες μορφές σήμερα.
Είναι βουλευτές με την ψήφο κάποιων, είναι παπάδες που κάποτε μπορεί να γίνουν και αρχιεπίσκοποι, είναι αστυνομικοί-μπάτσοι-ασφαλίτες, είναι δημοσιογράφοι και πολλοί άλλοι.

Αλλά πάνω από όλα είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.

Που ανέχεται φίλους και γνωστούς να του εξυμνούν την χούντα και τα υποτιθέμενα "καλά" της.
Που ανέχεται φίλους και γνωστούς να εκφράζονται ρατσιστικά και ξενοφοβικά.
Που ανέχεται φίλους και γνωστούς να νομίζουν ότι τα Εξάρχεια (ή και άλλες περιοχές) δεν ταιριάζουν σε αυτούς που ανήκουν στην "ελίτ" αλλά σε κάποιους άλλους,
Που ανέχεται φίλους και γνωστούς να πιστεύουν ακόμα στο "πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια".
Που ανέχεται φίλους και γνωστούς να υποτιμούν, να υποβιβάζουν και εξευτελίζουν τους ξένους-τους ομοφυλόφυλους(η μεγαλύτερη αγωνία του έλληνα γονιού είναι να μην του βγεί πούστης ή λεσβία το παιδί)- τους διαφορετικούς.
Που ανέχεται φίλους και γνωστούς να κριτικάρουν, να έχουν άποψη και συμπεριφορά ανάλογη, όταν είναι ημιμαθείς, "κουφοί" στις νέες προκλήσεις, "τυφλοί" στα νέα παιδιά, ανίκανοι να ωριμάσουν.
Που ανέχεται φίλους και γνωστούς να μην πίνουν και να μην καπνίζουν, και ταυτόχρονα να απαξιούν για τα παιδιά που παίρνουν ναρκωτικά ή καπνίζουν έστω ένα τσιγαριλίκι.

Γι΄αυτό λοιπόν ας ξυπνήσουμε. Ας ακουστούν οι νέοι(κάθε ηλικίας) με βλέψεις και όνειρα.

Ας απομονώσουμε όλους αυτούς τους τιμητές μιας άλλης εποχής και νοοτροπίας και ας τους περιθωριοποιήσουμε.

Γιατί όλοι αυτοί είναι το περιθώριο.
Και μαζί με αυτούς ίσως και εμείς.

Ντροπή μας.

ΝΚ

Δεν υπάρχουν σχόλια: