Το 2007 ,ο Guillermo Vargas Habacuc, ένας αποτυχημένος ‘καλλιτέχνης’ , αποφάσισε να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας με αηδιαστικό τρόπο.
Έδεσε με ένα σκοινί στον τοίχο μιας Γκαλερί ‘τέχνης’ ένα αδέσποτο σκυλάκι και το άφησε να πεθάνει αργά από την πείνα και τη δίψα.
Το τραγικό είναι ότι κανείς από τους επισκέπτες της γκαλερί δεν αντέδρασε, με αποτέλεσμα το σκυλί να βρει τραγικό θάνατο μετά από πολυήμερη ταλαιπωρία.
Κανείς δεν τιμώρησε τον αλήτη-καλλιτέχνη, κανείς δεν τον έκλεισε φυλακή, κανείς δεν τον άφησε να πεθάνει δεμένο χωρίς νερό και φαγητό.
Αντίθετα.
Στην Biennale Kεντρικής Aμερικής οι ειδικοί αποφασίσανε ότι ο Guillermo ήταν πρωτοπόρος καλλιτέχνης και του ζήτησαν να επαναλάβει την κτηνωδία του επισήμως στην Biennale του 2008.
Πόση αρρώστια μπορεί να έχει αυτός ο κόσμος;
Ανεξάρτητα από το αν πέθανε ή επέζησε τελικά ο σκύλος, το θέαμα και η ιδέα είναι αποκρουστικά.
Σε τι διαφέρει αυτό, από την λογική του δολοφόνου στο “Seven” ?
ΝΤΡΟΠΗ.
Υ.Γ.1 Οι επισκέπτες είναι 1.000 φορές πιο ένοχοι.
Υ.Γ.2 Μήπως ο επόμενος «καλλιτέχνης» που θα θελήσει να προκαλέσει μόνο και μόνο για να γίνει διάσημος και να διαφημιστεί, θα μας ευγνωμονεί.
Υ.Γ.3 Το συγκεκριμένο post είχε σαν έναυσμα το αντίστοιχο post στους «Παραφωνιάδες». Ευχαριστώ!
NK
1 σχόλιο:
Μόνο για κάποιους σαν αυτόν θα έπρεπε να μην καταργηθεί η θανατική ποινή!
Δημοσίευση σχολίου