Αρκετά εντυπωσιακή ατμόσφαιρα είναι αλήθεια με τις δύο αγαπημένες μου ομάδες στην Ευρώπη να κοντράρονται για το τρόπαιο.
Βέβαια για να είμαι απόλυτα ειλικρινής ενα κλίκ παραπάνω υποστήριξα την Milan (4 χρόνια Ιταλία ήταν αυτά).
Τους βλέπεις μέσα στο γήπεδο, και νομίζεις ότι πιο πολύ νοιάζονται για την αποδεδειγμένη φινέτσα τους και για το ζελεδάκι στο μαλλί, παρά για το πως θα κερδίσουν το μάτς(βλ. Maldini-Nesta)!
Την σηκώνουν όμως στο τέλος την κούπα.
Απο την άλλη πλευρά η αγαπημένη Liverpool, η ομάδα που από την δεκαετία του ΄80 στους θρυλικούς τελικούς κυπέλλου Αγγλίας στο Wembley με έκανε να αγαπήσω το αληθινό ποδόσφαιρο.
Καλό μάτς, πολύ γρήγορος ρυθμός, μεγάλοι παίκτες και φοβερή κερκίδα.
Μόνο που δεν μας δείξανε κάποιο κορυφαίο ιταλικό γκομενάκι από την κερκίδα(από τους Αγγλους δεν περιμένεις να δεις και τίποτα!)
Άντε και τελικό Mundial στα μέρη μας.
ΥΣ:Ντέμη αυτός πρέπει να είναι ο στόχος σου!
Μην ακούς τους μαλάκες.
Ribo σε θέλουμε.
ΝΚ
1 σχόλιο:
Για τελικός δεν ήταν τίποτα εξαιρετικό. Δεν μπορώ να πω πως με
ενθουσίασε το αποτέλεσμα...
Οι ομάδες ήταν σφιγμένες. Λογικό θα μου πείς γιατί μιλάμε για το υψηλότερο επίπεδο ευρωπαϊκού παιχνιδιού...
Πρέπει να συμφωνήσω σε κάτι μαζί σου (τουλάχιστον σε αυτό).
Κερκίδα.
Πολιτισμός.
-Hephasto.
PS. Πάρε πιτσιρίκια Ντέμη. Όχι περιπατητές…
Δημοσίευση σχολίου